cwałować

cwałować: cwałować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, cwałowaćłuję, cwałowaćłuje {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'jechać konno cwałem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jeźdźcy cwałowali do mety. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o koniu i niektórych innych, podobnie poruszających się zwierzętach: biec cwałem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konie cwałowały. Cwałujące żubry, bizony, gnu. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o człowieku: biec bardzo szybko; gnać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cwałować na dworzec. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

cwałować — ndk IV, cwałowaćłuję, cwałowaćłujesz, cwałowaćłuj, cwałowaćował 1. «o zwierzęciu, zwłaszcza o koniu: biec cwałem, galopować» Tętent cwałujących koni. Żubr cwałował w głąb lasu. 2. «żartobliwie o ludziach: biec bardzo szybko, pędzić» Cwałować w… … Słownik języka polskiego
cwał — m IV, D. u, Ms. cwale, blm «najszybszy bieg konia lub innego zwierzęcia; szybki galop» Konie przeszły z kłusa w cwał. ◊ Biec, gnać, lecieć cwałem; puścić się cwałem a. w cwał «najczęściej w odniesieniu do konia: galopować, cwałować; także o… … Słownik języka polskiego
cwałowanie — n I rzecz. od cwałować … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias